در فرهنگ آنندراج دربارهء تار اينگونه آمده است : تا مخفف تار است و تار ساز ، چون چنگ و تنبور و قانون و امثال آن.

لسان الغيب : «مغني ملولم نوايي بزن           به يكتايي او ، دو تايي بزن»

قاسم مشهدي : رشته عشق چو بگسست ، فغان خاموش است تار تنبور چو ببريد صدايش ببرد.

حضرت مولانا : مي زن سه تا كه يكتا گشتيم مكن دوتايي يا پرده رهاوي يا پرده رهايي

باز هم حضرت مولانا : چنگ و قانون جهان را تارهاست ناله هر تار در فرمان تو

صائب تبريزي : صائب هلاك زمزمه آتشين ماست هر كس كه ناخني به رگ تار ميزند

قا آني : زمانه ساز طرب مي زند چنانكه بگوش رسد ز زاويه عنكبوت نغمه تار